21-latek z El Palmar jest dziewiątym hiszpańskim tenisistą, który podniósł trofeum na korcie Philippe Chatrier, teatrze marzeń hiszpańskiej "Armady".
Niedościgniony jest oczywiście Rafa Nadal, człowiek, który posiada rekordową liczbę tytułów (14, pierwszy w 2005 r. i ostatni w 2022 r.) i który jest bezsprzecznie legendą w Paryżu, gdzie ma pomnik przy jednej z bram do obiektu.
Ale pierwsze hiszpańskie sukcesy w Paryżu były znacznie wcześniejsze i sięgają czasów sprzed ery Open, kiedy Manolo Santana wygrał w 1961 i 1964 roku.
Podobnie jak on, inny gracz był dwukrotnym mistrzem Rolanda Garrosa, Sergi Bruguera (1993, 1994). Tymczasem Andrés Gimeno (1972), Carlos Moyà (1998), Albert Costa (2002) i Juan Carlos Ferrero (2003) zostali ukoronowani raz w męskim losowaniu, podobnie jak teraz Alcaraz.
Wśród kobiet dwie zawodniczki wygrały Suzanne-Lenglen Cup. Z trzema tytułami, Arantxa Sánchez-Vicario jest najbardziej pamiętana w stolicy Francji, wygrawszy w 1989, 1994 i 1998 roku. W nowszych czasach tytuł zdobyła Garbiñe Muguruza (2016), która w kwietniu ogłosiła przejście na emeryturę.
Poprzednie hiszpańskie tytuły w singlowe Roland Garros
Przed erą Open
1961: Manuel Santana
1964: Manuel Santana
W erze Open (od 1968 roku):
1972: Andrés Gimeno
1989: Arantxa Sánchez Vicario
1993: Sergi Bruguera
1994: Sergi Bruguera, Arantxa Sanchez Vicario
1998: Carlos Moyà, Arantxa Sánchez Vicario
2002: Albert Costa
2003: Juan Carlos Ferrero
2005: Rafa Nadal
2006: Rafa Nadal
2007: Rafa Nadal
2008: Rafa Nadal
2010: Rafa Nadal
2011: Rafa Nadal
2012: Rafa Nadal
2013: Rafa Nadal
2014: Rafa Nadal
2016: Garbiñe Muguruza
2017: Rafa Nadal
2018: Rafa Nadal
2019: Rafa Nadal
2020: Rafa Nadal
2022: Rafa Nadal
2024: Carlos Alcaraz